.

ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

Ειπα στον γεροντα ασκητη τον εβδομηκονταρη     
που κυματουσε η κομη του σαν πασχαλιας κλωναρι
<<Πες μου πατερα μου γιατι σε τουτη δω τη σφαιρα:
αχωριστα περιρατουν η νυχτα και η μερα;
Γιατι σαν νασαν διδυμα φυτρονουνε ανταμα,
τ αγκαθι και τολουλουδο το γελιο και το κλαμα;
Γιατι στην πιο ελκυστικη του δασους πρασιναδα,
σκορπιοι φωλιαζουν κι οχενες και κρυα φαρμακαδα;
Γιατι προτου το τρυφερο μπουμπουκι ξεπροβαλη
και ξεδιπλωση μπρος στο φως τ αμυριαστα του καλλη
μαυρο σκουληκι ερχεται μια μαχαιρια του δινει
κι ενα κουρελι αψυχο στην κουνια του τ αφηνει;
Γιατι αλετρι και σπορα και δουλεφταδες θελει
το σταχυ ωσπου να γενη ψωμακι και καρβελι
και καθε τι ωφελιμο κι ευγενικο και θειο πληρωνεται
με δακρυα και αιματα στο βιο
ενω ο παρασιτισμος αυτοματος θεριευει
κι η προστυχια ολη τι γη να καταπιη γυρευει;
Τελος γιατι εις του παντος την τοση αρμονια
να χωνεται η συνχισυς κι η ακαταστασια;>>
Απηντησεν ο ασητησ με τη βαθεια φωνη του
προσ ουρανους υψωνοντας το χερι το δεξι του:
<<Οπισω απο τα χρυσα εκει επανω νεφυ κεντα ο
Μεγαλοχαρος ατιμητο γκερκεφι(=κεντημα)
Κι εφ οσον εισ τα χαμηλα ημεις περιπατουμεν
την οψι την ξαναστροφη παιδι μου,θεωρουμεν.
Περιμενε σαν χριστιανος να ελθη η ημερα
που η ψυχη σου φτερωτη θα σχιση τον αιθερα
και του Θεου το κεντιμα απ'την καλη κυτταξης
και τοτε... ολα συστημα θα σου φανουν και ταξις>>

dimitris

• ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ
• Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑ