|
 Πιστοί
στο έθιμο αιώνων, οι καβαλάρηδες της Σιάτιστας θα πάρουν και πάλι, ανήμερα
της Παναγίας, το δρόμο και τα μονοπάτια που οδηγούν στην Ιερά Μονή
Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο Μικρόκαστρο (Τσιαρούσινο) Κοζάνης, για να προσκυνήσουν
τη θαυματουργή εικόνα της Μεγαλόχαρης.
Οι δρόμοι αυτοί και τα μονοπάτια
είναι τα ίδια, τα οποία αιώνες τώρα διανύουν οι καβαλάρηδες της Σιάτιστας,
με τα «περήφανα» άλογά τους, για να είναι την καθιερωμένη ώρα στο σταυροδρόμι,
απ’ όπου θα περάσει η πομπή με την εικόνα της Παναγίας Ελεούσας.
Είναι η στιγμή που περιμένουν
όλοι, κλήρος και λαός, για να προσκυνήσουν οι καβαλάρηδες, οι οποίοι είναι
παρατεταγμένοι με τα άλογά τους, που έχουν στολίσει ειδικά για την ημέρα
αυτή.
Η προετοιμασία των καβαλάρηδων
της Σιάτιστας ξεκινά πολλές ημέρες πριν, με την καθημερινή εκπαίδευση των
αλόγων, ώστε αυτά να είναι έτοιμα να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες, καθώς
και με την ιεροτελεστία του στολισμού του αλόγου, από τη σέλα, μέχρι και
την τελευταία χάντρα, που θα το στολίσει την ημέρα της Παναγίας, όπου έχουν
την τιμητική τους.
Άλλωστε οι καβαλάρηδες της Σιάτιστας
τα τελευταία χρόνια κρατούν και εκπαιδεύουν τα άλογά τους, μόνο για την
ημέρα αυτή, τόσο για να «παν να προσκυνήσουν στο μοναστήρι του Τσιαρούσινου»
όσο και για να συμμετέχουν μ’ αυτά, το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, στην
επίδειξη που γίνεται στους δρόμους της πόλης.
Η Ιερά Μονή Παναγίας Μικροκάστρου
Δεν είναι όμως μόνο οι καβαλάρηδες
της Σιάτιστας, που τιμούν την Παναγία Ελεούσα, στο Μικρόκαστρο Κοζάνης,
αλλά και εκατοντάδες πιστοί απ’ όλη τη Δυτική Μακεδονία, καθώς υπάρχουν
αιώνες τώρα δεσμοί της περιοχής με το μοναστήρι.
Η ιστορία της Ιεράς Μονή Κοιμήσεως
της Θεοτόκου Μικρόκαστρου, χάνεται στα βάθη των αιώνων, όταν κτίστηκε-άγνωστο
πότε ακριβώς, ανάμεσα στο 1603 και 1753, ο ναός της Παναγίας, που ήταν
αρχικά εξωκλήσι του χωριού, ενώ αργότερα με το κτίσιμο και άλλων οικοδομημάτων,
πήρε τη μοναστηριακή μορφή.
Το βέβαιο είναι ότι το 1824,
οπότε είχαμε και την πρώτη γραπτή μαρτυρία, το μοναστήρι λειτουργούσε και
ήταν τόπος συνάντησης των σκλαβωμένων δυτικομακεδόνων, καθώς βρισκόταν
πάνω στο σταυροδρόμι δύο μονοπατιών, Εράτυρας-Γρεβενών και Σιάτιστας-Αλιακμονοχωρίων.
Το Καθολικό της Μονής έχει περισσότερο
τα χαρακτηριστικά ναών της Τουρκοκρατίας, είναι ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής,
ξυλόστεγη με τρούλο και εικονογραφήθηκε το 1797. Το τέμπλο του είναι ξυλόγλυπτου,
με την τέχνη του σκαλιστού στον αέρα, όπου και δεσπόζει η θαυματουργή επάργυρη
εικόνα της Παναγίας Ελεούσας.
Αν και ανδρική από συστάσεως
της, σήμερα η Ιερά Μονή λειτουργεί ως γυναικεία από το 1994 και είναι υπό
την εποπτεία της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης.
|
