Γνωρίστε την ΙΝΔΙΑ και το Γίγαντά της!

Εάν θέλετε να κάνετε μια βόλτα στην Ινδία και να δείτε μέρη που δεν έχετε ξαναδεί , αφήστε τον «γίγαντα» της Ινδίας να σας ξεναγήσει! Ας τον γνωρίσουμε όμως πρώτα από κοντά.
 Οι Ινδικοί Σιδηρόδρομοι αποτελούν ένα γιγαντιαίο δίκτυο. Τα τρένα του είναι τα κύρια μέσα μεταφοράς στην Ινδία, μια χώρα με ένα δισεκατομμύριο και πλέον κατοίκους! Καθημερινά, κατά μέσο όρο, πάνω από 8.350 τρένα ταξιδεύουν σε γραμμές μήκους σχεδόν 80.000 χλμ. μεταφέροντας πάνω από 12,5 εκατομμύρια επιβάτες. Τα φορτηγά τρένα μεταφέρουν αγαθά βάρους 1,3 εκατομμυρίων τόνων και πλέον. Συνολικά, κάθε μέρα καλύπτουν απόσταση που ισοδυναμεί με τρεισήμισι φορές την απόσταση γης-σελήνης!
 Σκεφτείτε ότι υπάρχουν 6.867 σταθμοί, 7.500 μηχανές, 280.000 επιβατικά και φορτηγά βαγόνια καθώς και σιδηροδρομικές γραμμές συνολικού μήκους 107.969 χλμ. και θα καταλάβετε γιατί οι Ινδικοί Σιδηρόδρομοι χρειάζεται να απασχολούν περίπου 1,6 εκατομμύρια ανθρώπους, το πολυπληθέστερο εργατικό δυναμικό από οποιαδήποτε άλλη εταιρεία στον κόσμο. Πρόκειται για έναν πραγματικό γίγαντα!

 Πώς και πότε γεννήθηκε αυτός ο γίγαντας;
 Στα μέσα του 19ου αιώνα, η Ινδία παρήγε μεγάλη ποσότητα ακατέργαστου βαμβακιού , το οποίο μεταφερόταν οδικώς στα λιμάνια για εξαγωγή. Δεν ήταν βέβαια η Ινδία ο βασικός προμηθευτής βαμβακιού για τα αγγλικά υφαντουργεία. Η μεγαλύτερη ποσότητα προερχόταν από τις νότιες περιοχές της Βόρειας Αμερικής. Εντούτοις, η αποτυχημένη σοδειά τους το 1846 και ο Εμφύλιος Πόλεμος από το 1861 ως το 1865 δημιούργησαν άμεση ανάγκη για έναν άλλο προμηθευτή. Τη λύση έδωσε λοιπόν η Ινδία.
 Αλλά για να λειτουργούν τα υφαντουργεία του Λάνκαστερ αδιάκοπα, έπρεπε οι μεταφορές να γίνουν ταχύτερες. Ιδρύθηκε η Εταιρεία Σιδηροδρόμων της Ανατολικής Ινδίας(1845) και οι Σιδηρόδρομοι της Μεγάλης Ινδικής Χερσονήσου (1849). Υπογράφηκαν επίσης συμβόλαια με την Αγγλική Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών, τη μεγαλύτερη εμπορική εταιρεία στην ινδική υποήπειρο. Το έργο προχώρησε ραγδαία και στις 16 Απριλίου 1853 ξεκίνησε το πρώτο τρένο στην Ινδία κάνοντας ένα ταξίδι 34 χλμ., από την περιοχή του λιμανιού Μπόρι Μπούντερ , στη Βομβάη, μέχρι την πόλη Τάνα.
Για να φτάσει κανείς στις βαμβακοκαλλιέργειες της ενδοχώρας από τη Βομβάη, έπρεπε να διασχίσει τα Δυτικά Γκατς, μια απότομη οροσειρά. Βρετανοί μηχανικοι και εργάτες, μαζί με χιλιάδες Ινδούς εργάτες –μερικές φορές ακόμη και 30.000 ταυτόχρονα- μόχθησαν σκληρά χωρίς τα πλεονεκτήματα της σύγχρονης τεχνολογίας. Χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά στον κόσμο ελικοειδείς γραμμές, χάραξαν μια σιδηροδρομική γραμμή που περιλάμβανε μια ανάβαση 555 μέτρων σε μόλις 24 χλμ. Έσκαψαν 25 σήραγγες , συνολικού μήκους 3.658 μέτρων. Οι εργασίες προχώρησαν γοργά σε όλη τη χώρα , όχι μόνο λόγω του εμπορίου αλλά και της ανάγκης για γρήγορη μετακίνηση των στρατευμάτων και του προσωπικού, καθώς τα συμφέροντα των Βρετανών στην υποήπειρο αυξανόταν .
Ήταν διαθέσιμα και ταξίδια πρώτης θέσης για τους λίγους που μπορούσαν να τα απολαύσουν , τα οποία έκαναν υποφερτή τη ζέστη και τη σκόνη. Υπήρχαν ιδιωτικά βαγόνια που διέθεταν άνετο κρεβάτι, τουαλέτα και μπανιέρα, υπηρέτες που πρόσφεραν αναψυκτικά από την ώρα του τσαγιού μέχρι την ώρα του δείπνου, ανεμιστήρα με δοχείο πάγου στο κάτω μέρος για ψύξη, κουρέα καθώς και βιβλία.
Το 1900, το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ινδίας είχε γίνει ήδη το πέμπτο σε μέγεθος στον κόσμο. Οι μηχανές – ατμοκίνητες ,ντιζελοκίνητες και ηλεκτροκίνητες – καθώς και τα ρυμουλκούμενα οχήματα πλέον κατασκευάζονταν τοπικά. Μερικές μηχανές ήταν πραγματικά τέρατα- ατμομηχανές που ζύγιζαν 230 τόνους, ηλεκτρομηχανές 6.000 ίππων και μια ντιζελομηχανή 123 τόνων με ισχύ 3.100 ίππων. Το 1862 εμφανίστηκε το πρώτο διώροφο τρένο στον κόσμο. Η Ινδία έχει τη μεγαλύτερη σιδηροδρομική αποβάθρα στον κόσμο, μήκους 833 μέτρων.

Διαδρομές - Ταξιδέψτε με τα Ευχάριστα Τρενάκια!
Οι Βρετανοί άποικοι, για να αποφεύγουν τη ζέστη, επιδίωκαν να πηγαίνουν στα βουνά. Η επιθυμία για γρηγορότερη πρόσβαση έδωσε το έναυσμα για την κατασκευή του ορεινού σιδηροδρόμου με τα τρενάκια του. Έτσι λοιπόν, τα ταξίδια έγιναν ταχύτερα. Υπάρχουν όμορφες διαδρομές στα βουνά της Ινδίας που μπορείτε να επιλέξετε.

Λόφοι Νιλγκίρι: Η ατμομηχανή σπρώχνει το τρενάκι του ΝΙλγκίρι στην απότομη ανηφόρα
Tο τρενάκι στη νότια Ινδία μεταφέρει τους επιβάτες του  στους Λόφους Νιλγκίρι, ή αλλιώς Μπλε Όρη. Ταξιδεύει με μέση ταχύτητα 10,4 χλμ. την ώρα και είναι ίσως το βραδύτερο τρένο στην Ινδία. Αλλά η διαδρομή είναι πολύ όμορφη. Περνάει μέσα από ορεινές φυτείες τσαγιού και καφέ φτάνοντας στο Κουνούρ, σε υψόμετρο 1.712 μέτρων! Η σιδηροδρομική γραμμή είναι ανηφορική με κλίση περίπου 8 τοις εκατό, και έχει 208 στροφές και 13 σήραγγες. Λειτουργεί με το οδοντωτό σύστημα Απτ. Περιλαμβάνει μια σιδηροτροχιά που χρησιμεύει σαν σκάλα πάνω στην οποία σκαρφαλώνει η μηχανή , σπρώχνοντας το τρένο από την πίσω πλευρά. Αυτή η γραμμή είναι μια από τις πιο παλιές και απότομες στον κόσμο οι  οποίες χρησιμοποιούν τεχνολογία οδόντωσης και απλής πρόσφυσης.

Νταρτζίλινγκ – Ιμαλάϊα:

Ο δακτύλιος της Μπατάσια, όπου η γραμμή περνάει πάνω από τον εαυτό της
Τα τρένα του Σιδηροδρόμου Νταρτζίλινγκ των Ιμαλαΐων ταξιδεύουν σε γραμμές εύρους μόνο 610 χλμ. με κλίση 4,5 τοις εκατό, με προορισμό το Γκουμ, τον υψηλότερο σταθμό της Ινδίας 2.259 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η γραμμή έχει τρεις σπειροειδείς δακτυλίους και έξι σημεία αναστροφής. Το πιο γνωστό τμήμα, ο δακτύλιος της Μπατάσια, δημιουργεί στους επιβάτες την επιθυμία να πηδήξουν από το τρένο, να σκαρφαλώσουν στις χλοερές πλαγιές και να ανεβούν ξανά στο τρένο στο τέλος της στροφής. Η πανέμορφη διαδομή αποκορυφώνεται με τη θέα του όρους Καντσεντζούνγκα, του τρίτου σε υψόμετρο στον κόσμο. Το 1999 η Εκπαιδευτική , Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) ανακήρυξε αυτή τη σιδηροδρομική γραμμή μέρος της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, εξασφαλίζοντας περισσότερο το μέλλον της .
Για να φτάσει το τρένο στη Σίμλα, που ήταν η θερινή πρωτεύουσα της Ινδίας υπό τη βρετανική διακυβέρνηση, σε υψόμετρο 2.200 μέτρων, διέρχεται από 102 σήραγγες, διασχίζει 869 γέφυρες και περνάει από 919 στροφές σε διαδρομή μόλις 95 χλμ! Μέσα από  τα μεγάλα παράθυρα και διαφανή σκεπή από φάιμπεργκλας, ο επιβάτης μπορεί να δει το μαγευτικό τοπίο. Τα τρενάκια είναι πραγματική απόλαυση. Ωστόσο, επειδή η τιμή των εισιτηρίων είναι πολύ χαμηλή, οι ορεινοί σιδηρόδρομοι δυστυχώς λειτουργούν με ζημία. Κονκάν: Το Κονκάν είναι μια λωρίδα γης με μέγιστο πλάτος 75 χλμ., στη δυτική ακτή της Ινδίας, ανάμεσα στην Αραβική Θάλασσα και στην οροσειρά Σαϊάντρι.Απλώνεται νότια, από τη Βομβάη, το εμπορικό κέντρο της Ινδίας, ως το κεντρικό λιμάνι Μανγκαλόρ, και προσφέρει πολλά στο εμπόριο.Ο Σιδηρόδρομος Κονκάν ήταν το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό έργο στην υποήπειρο τον 20ό αιώνα. Περιλάμβανε τη χάραξη γραμμής μήκους 760 χλμ.με επιχωματώσεις ύψους 25 μέτρων και εκχωματώσεις βάθους 28 μέτρων. Την κατασκευή 2000 και πλέον γεφυρών, περιλαμβανομένης και της οδογέφυρας Πάνβαλ Ναντί, ύψους 64 μέτρων, που είναι η ψηλότερη στην Ασία και διασχίζει μια κοιλάδα πλάτους 500 μέτρων, καθώς και τη γέφυρα Σαράβατι, μήκους 2.065 χλμ. Τη διατρύπηση οροσειρών, που απαίτησε να διανοιχθούν 92 σήραγγες.Μία απ'αυτές, η σήραγγα Καρμπούντε, είναι η μεγαλύτερη της Ινδίας , μήκους 6,5 χλμ.
Ξεπεράστηκαν τεράστια προβλήματα-καταρρακτώδεις βροχές, κατολισθήσεις και λασπορροές,βράχοι με αργιλώδη μαλακά εδάφη και απαλλοτριώσεις κτημάτων 42.000 ιδιοκτητών. Tελικά στις 26 Ιανουαρίου 1998, έπειτα από 7 μόνο χρόνια εργασιών-χρόνος ρεκόρ για ένα τέτοιο έργο-έγινε η εκκίνηση του πρώτου τρένου του Σιδηρόδρομου Κονκάν. Η διαδρομή από τη Βομβάη στο Μανγκαλόρ συντομεύτηκε έτσι κατά 1.127 χλμ σε σύγκριση με την προηγούμενη διαδρομή, και ο χρόνος ταξιδιού ελλατώθηκε κατά 26 ώρες. Ο Σιδηρόδρομος Κονκάν προσφέρει στους επιβάτες καινούρια τοπία εκπληκτικής ομορφιάς , στους τουρίστες καινούρια συναρπαστικά μέρη προς εξερεύνηση. Πολιτείες Γκουτζαράτ και Ρατζαστάν: Η Ινδία έχει αρχαίο και πλούσιο παρελθόν. Ειδικές σιδηροδρομικές ξεναγήσεις προσφέρουν μια άνετη ματιά σε αυτή την ιστορία. Ένα καινούριο τρένο πολυτελείας, το The Royal Orient (Η Βασιλική Ανατολή) ταξιδεύει στην παλιά μετρική γραμμή στις δυτικές πολιτείες Γκουτζαράτ και Ρατζαστάν. Τα τρένα ταξιδεύουν κυρίως τη νύχτα, ενώ την ημέρα οι επιβάτες κάνουν περιηγήσεις. Οι ταξιδιώτες διασχίζουν τη μεγάλη έρημο Ταρ, με τα αρχαία κάστρα, φρούρια και ναούς της. Μπορεί κανείς να επισκεφτεί τις θίνες ανεβασμένος σε καμήλα ή το φημισμένο Φρούριο της Άμπερ πάνω σε ελέφαντα. Εδώ κοντά βρίσκεται η Τζάιπουρ, η Ροζ Πόλη, πλούσια σε ιστορία και πασίγνωστη για τα πετράδια και τα χειροτεχνήματά της.Στην ξενάγηση περιλαμβάνονται καταφύγια πουλιών, ένα καταφύγιο τίγρεων, καθώς και επίσκεψη στο μοναδικό μέρος όπου ζουν ασιατικά λιοντάρια σε ελεύθερη κατάσταση. Μην ξεχάσετε τη λίμνη με το παλάτι στην Ουντάιπουρ και φυσικά, το Τατζ Μαχάλ! Όλα αυτά και ακόμη περισσότερο κάνουν τις εξερευνήσεις με το τρένο συναρπαστικές.
           Χαουά Μαχάλ, Τζάιπουρ                                    Τατζ Μαχάλ,Άγκρα

Η μακρινή διαδρομή:

Έχει λεχθεί πως η άφιξη του σιδηροδρόμου στην Ινδία σηματοδότησε « το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας άλλης» και ότι ο σιδηρόδρομος ένωσε την Ινδία. Πόσο αληθινό είναι αυτό! Αν θέλετε μπορείτε να επιβιβαστείτε σε ένα τρένο στην Τζάμου, στους πρόποδες των Ιμαλαΐων, και να κατεβείτε στο Κανιακουμάρι, το νοτιότερο σημείο της Ινδίας, εκεί όπου συναντιέται η Αραβική Θάλασσα με τον Ινδικό Ωκεανό και τον κόλπο της Βεγγάλης. Θα  διανύσετε 3.751 χλμ. περνώντας από 12 πολιτείες, και θα δαπανήσετε περίπου 66 ώρες στο τρένο. Ακόμη και αν έχετε κουκέτα, το εισιτήριο ίσως σας στοιχίσει λιγότερο από 17 ευρώ. Θα έχετε την ευκαιρία να γνωριστείτε με φιλικούς, ομιλητικούς ανθρώπους από πολλούς πολιτισμούς και θα δείτε μεγάλο μέρος αυτής της εντυπωσιακής χώρας. Κρατήστε θέση – και καλό ταξίδι!