H Κοχενίλλη, ένα πολύ ξεχωριστό Έντομο!

Μήπως γνωρίζετε από πού παίρνουμε τα έντονα κόκκινα χρώματα που έχουν μερικά κραγιόν και άλλα καλλυντικά; Ίσως εκπλαγείτε αν μάθετε ότι το βαθυκόκκινο χρώμα σε μερικά ρουζ και κραγιόν προέρχεται από την κοχενίλλη, ένα έντομο της οικογένειας των κοκκοειδών που τρέφεται από τον κάκτο οπουντία. 
Η ενήλικη θηλυκή κοχενίλλη έχει μήκος σχεδόν τριάμισι χιλιοστά,όσο το κεφάλι ενός σπίρτου περίπου. Οι αρσενικές κοχενίλλες είναι σχεδόν μισές σε μέγεθος από τις θηλυκές. Παρ' όλα αυτά είναι από τα πιο καταστροφικά έντομα. Ωστόσο, παρά τη φήμη τους αυτή, μερικοί αγρότες τα εκτρέφουν. Γιατί; Για να πάρουν την καρμίνη, μια ωραία κόκκινη βαφή που προέρχεται από τα αποξηραμένα, κονιορτοποιημένα σώματα των θηλυκών κοχενιλλών.
Από τις ημέρες των αρχαίων Μιστέκων ακόμη, οι οποίοι ζούσαν στη σημερινή πολιτεία Οαχάκα του Μεξικού, η κοχενιλλίνη, ουσία την οποία παράγουν οι κοχενίλλες, χρησιμοποιείται ως χρωστική πρώτη ύλη. Οι Ισπανοί κατακτητές ενθουσιάστηκαν με το βαθυκόκκινο χρώμα της, και σύντομα πολλοί Ευρωπαίοι χρησιμοποιούσαν αυτή τη φυσική βαφή. Η Βρετανία χρησιμοποιούσε κοχενιλλίνη για το παραδοσιακό κατακόκκινο χρώμα των στρατιωτικών στολών. Από το 1650 περίπου ως το 1860 η κοχενιλλίνη αποτελούσε το πολυτιμότερο εξαγώγιμο προϊόν του Μεξικού μετά το χρυσάφι και το ασήμι.
Βέβαι κατά τα μέσα του 19ου αιώνα οι συνθετικές βαφές άρχισαν να αντικαθιστούν τις φυσικές χρωστικές ουσίες. Με την πάροδο του χρόνου όμως,και φτάνοντας στις τελευταίες δεκαετίες,  αυξάνονταν οι ανησυχίες για το αν αυτές είναι ασφαλής. Καθώς γνωστοποιούνταν οι διάφοροι πιθανοί κίνδυνοι για την υγεία, οι φυσικές βαφές άρχισαν και πάλι να επιστρέφουν. Το Περού, λόγου χάρη, παράγει τώρα το 85 % του παγκόσμιου αποθέματος κοχενιλλίνης. Επίσης τα Κανάρια Νησιά είναι γνωστά για την κοχενιλλίνη που παράγουν και το ίδιο ισχύει και για την νότια Ισπανία, την Αλγερία και τις χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής.
Πώς παράγεται η καρμίνη;
Η κοχενίλλη παραμένει σε όλη τη διάρκεια της ζωής της στους σαρκώδεις βλαστούς της οπουντίας. Προστατεύεται  από τους εχθρούς εκκρίνοντας μια κηροειδή ουσία που κονιοποιείται εύκολα. Αυτό το γλοιώδες υλικό περιβάλλει το έντομο και γίνεται το σπίτι του. Αυτό βοηθάει επισης και στον εύκολο εντοπισμό του την περίοδο της συλλογής του.Μόνο οι θηλυκές κοχενίλλες περιέχουν την κόκκινη χρωστική ύλη, το καρμινικό οξύ.Μάλιστα οι έγκυες περιέχουν τη μέγιστη ποσότητα.
Προκειμένου λοιπόν να εξασφαλίσουν οι εργάτες την καλύτερη δυνατή ποιότητα βαφής, προσέχουν ιδιαίτερα να συλλέγουν έγκυες κοχενίλλες ακριβώς προτού γεννήσουν τα αβγά τους.
 Στις Άνδεις του Περού, μέσα σε μια εφτάμηνη περίοδο γίνεται συλλογή περίπου τρεις φορές. 
Οι κοχενίλλες απομακρύνονται από το φυτό με τη βοήθεια μιας σκληρής βούρτσας ή αποκολλούνται με μια στομωμένη λεπίδα.Όταν αποξηρανθούν, καθαριστούν και συνθλιφτούν, τα κονιοποιημένα έντομα υφίστανται επεξεργασία σε διάλυμα αμμωνίας ή ανθρακικού νατρίου. Τα αδιάλυτα μέρη του εντόμου απομακρύνονται μέσω διήθησης, αφήνοντας καθαρό το υπόλοιπο υγρό.Μπορεί επίσης να προστεθεί ασβέστης για την επίτευξη πορφυρών αποχρώσεων.
Μολονότι μπορεί να μη νιώθετε ευχάριστα στη σκέψη ότι χρησιμοποιείτε προϊόντα μακιγιάζ από έντομα, "μπορείτε να έχετε τη βεβαιότητα ότι οι φυσικές χρωστικές προσθετικές ουσίες είναι ανάμεσα στις καλύτερα ελεγμένες", αναφέρει ο Τζον Χένκελ, από το περιοδικό FDA Consumer.
"Αυτά τα χρώματα εξετάζονται επανειλημμένα, ίσως και δεκάδες φορές. Αν λοιπόν σας κάνει κάποιος τη φιλοφρόνηση ότι το πρόσωπό σας λάμπει , θυμηθείτε ότι αυτό ίσως οφείλεται εν μέρει στην κοχενίλλη, ένα πολύ ξεχωριστό έντομο!

1.Κοχενίλλες πάνω σε βλαστό κάκτου
2.Έγκυες κοχενίλλες από κοντά
3.Αποξηραμένες κοχενίλλες