.

κα:1 Και ειδον ουρανον καινον και γην καινήν. ο γαρ πρωτος ουρανος και η πρώτη γη απηλθαν, και η θάλασσα ουκ εστιν ετι. 2 και την πόλιν την αγίαν Ιερουσαλημ καινην ειδον καταβαίνουσαν εκ του ουρανου απο του θεου, ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην τω ανδρι αυτης. 3 και ηκουσα φωνης μεγάλης εκ του θρόνου λεγούσης, Ιδου η σκηνη του θεου μετα των ανθρώπων, και σκηνώσει μετ' αυτων, και αυτοι λαοι αυτου εσονται, και αυτος ο θεος μετ' αυτων εσται, αυτων θεός, 4 και εξαλείψει παν δάκρυον εκ των οφθαλμων αυτων, και ο θάνατος ουκ εσται ετι, ουτε πένθος ουτε κραυγη ουτε πόνος ουκ εσται ετι. οτι τα πρωτα απηλθαν. 5 Και ειπεν ο καθήμενος επι τω θρόνω, Ιδου καινα ποιω πάντα. και λέγει, Γράψον, οτι ουτοι οι λόγοι πιστοι και αληθινοί εισιν. 6 και ειπέν μοι, Γέγοναν. εγώ ειμι το Αλφα και το Ω, η αρχη και το τέλος. εγω τω διψωντι δώσω εκ της πηγης του υδατος της ζωης δωρεάν. 7 ο νικων κληρονομήσει ταυτα, και εσομαι αυτω θεος και αυτος εσται μοι υιός. 8 τοις δε δειλοις και απίστοις και εβδελυγμένοις και φονευσιν και πόρνοις και φαρμάκοις και ειδωλολάτραις και πασιν τοις ψευδέσιν το μέρος αυτων εν τη λίμνη τη καιομένη πυρι και θείω, ο εστιν ο θάνατος ο δεύτερος. 9 Και ηλθεν εις εκ των επτα αγγέλων των εχόντων τας επτα φιάλας, των γεμόντων των επτα πληγων των εσχάτων, και ελάλησεν μετ' εμου λέγων, Δευρο, δείξω σοι την νύμφην την γυναικα του αρνίου. 10 και απήνεγκέν με εν πνεύματι επι ορος μέγα και υψηλόν, και εδειξέν μοι την πόλιν την αγίαν Ιερουσαλημ καταβαίνουσαν εκ του ουρανου απο του θεου, 11 εχουσαν την δόξαν του θεου. ο φωστηρ αυτης ομοιος λίθω τιμιωτάτω, ως λίθω ιάσπιδι κρυσταλλίζοντι. 12 εχουσα τειχος μέγα και υψηλόν, εχουσα πυλωνας δώδεκα, και επι τοις πυλωσιν αγγέλους δώδεκα, και ονόματα επιγεγραμμένα α εστιν τα ονόματα των δώδεκα φυλων υιων Ισραήλ. 13 απο ανατολης πυλωνες τρεις, και απο βορρα πυλωνες τρεις, και απο νότου πυλωνες τρεις, και απο δυσμων πυλωνες τρεις. 14 και το τειχος της πόλεως εχων θεμελίους δώδεκα, και επ' αυτων δώδεκα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του αρνίου. 15 Και ο λαλων μετ' εμου ειχεν μέτρον κάλαμον χρυσουν, ινα μετρήση την πόλιν και τους πυλωνας αυτης και το τειχος αυτης. 16 και η πόλις τετράγωνος κειται, και το μηκος αυτης οσον και το πλάτος. και εμέτρησεν την πόλιν τω καλάμω επι σταδίων δώδεκα χιλιάδων. το μηκος και το πλάτος και το υψος αυτης ισα εστίν. 17 και εμέτρησεν το τειχος αυτης εκατον τεσσεράκοντα τεσσάρων πηχων, μέτρον ανθρώπου, ο εστιν αγγέλου. 18 και η ενδώμησις του τείχους αυτης ιασπις, και η πόλις χρυσίον καθαρον ομοιον υάλω καθαρω. 19 οι θεμέλιοι του τείχους της πόλεως παντι λίθω τιμίω κεκοσμημένοι. ο θεμέλιος ο πρωτος ιασπις, ο δεύτερος σάπφιρος, ο τρίτος χαλκηδών, ο τέταρτος σμάραγδος, 20 ο πέμπτος σαρδόνυξ, ο εκτος σάρδιον, ο εβδομος χρυσόλιθος, ο ογδοος βήρυλλος, ο ενατος τοπάζιον, ο δέκατος χρυσόπρασος, ο ενδέκατος υάκινθος, ο δωδέκατος αμέθυστος. 21 και οι δώδεκα πυλωνες δώδεκα μαργαριται, ανα εις εκαστος των πυλώνων ην εξ ενος μαργαρίτου. και η πλατεια της πόλεως χρυσίον καθαρον ως υαλος διαυγής. 22 Και ναον ουκ ειδον εν αυτη, ο γαρ κύριος ο θεος ο παντοκράτωρ ναος αυτης εστιν, και το αρνίον. 23 και η πόλις ου χρείαν εχει του ηλίου ουδε της σελήνης, ινα φαίνωσιν αυτη, η γαρ δόξα του θεου εφώτισεν αυτήν, και ο λύχνος αυτης το αρνίον. 24 και περιπατήσουσιν τα εθνη δια του φωτος αυτης. και οι βασιλεις της γης φέρουσιν την δόξαν αυτων εις αυτήν. 25 και οι πυλωνες αυτης ου μη κλεισθωσιν ημέρας, νυξ γαρ ουκ εσται εκει. 26 και οισουσιν την δόξαν και την τιμην των εθνων εις αυτήν. 27 και ου μη εισέλθη εις αυτην παν κοινον και ο ποιων βδέλυγμα και ψευδος, ει μη οι γεγραμμένοι εν τω βιβλίω της ζωης του αρνίου.